zondag, november 23, 2008
Het legendarische 'White Album' van The Beatles (°1968)
Meer dan waarschijnlijk is het 'White Album' van The Beatles inderdaad de beste plaat allertijden en dit tot in de eeuwigheid. Amen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
euh ... het beste aller tijden zal natuurlijk voor eeuwig en altijd 'Blonde on Blonde' of 'Blood on the Tracks' of 'Modern Times' van the Little White Wonder zijn, al schijnt de nieuwste van Nathalia volgens sommige ingewijden ook aardig in de buurt te komen. Maar goed ... de Witte mag er best zijn hoor!
En dat ga ik nu eens niet tegenspreken, zie. Veertig jaar later en ik kan er nog altijd van genieten. Op sommige dagen, als de wind goed zit, kan ik zelfs 'Revolution N°9' apprecieren.
Wat mij keer op keer het meest verbaasd is de fantastische volgorde van de nummers. Perfect gewoon. Het is onmogelijk om het einde van een song te horen zonder het begin van de volgende te verwachten.
Absoluut Peerke, de plaat hangt beter aan mekaar dan de structuur van de atomen. Meer dan 20 jaar lang is 'Blood On The Tracks' mijn favoriete plaat allertijden geweest en hoe subliem en onmisbaar deze ook is, moet ik -in the end- toch toegeven dat 'de witte' qua eeuwigheidswaarde niet anders dan de absolute nummer 1 kan zijn. (Sorry Bob, een goede tweede zijn is ook niet mis...)
Ts, ts, ts... Shake, uw argumentatie staat op losse schroeven, om niet te zeggen dat ze suckt als een Nilfisk. En ik ga dat aantonemen met wetenschappelijk materiaal. Namelijk: als de atoomstructuur zo sterk was, dan was er geen elektriciteit. En zonder elektriciteit, geen elektrische gitaar en geen White Album. Het is dus het een of het ander... :-)
Dat is nu net een argument VOOR, Jan. Omdat de atoomstructuur zo aan mekaar hangt zoals ze hangt laat ze juist elektriciteit toe... en dus ook het White Album :p
En btw ook al the 'atomic power' van de akoestische songs op deze plaat ontdekt? U zal moeten toegeven van niet, want u draait deze plaat niet, meneer Jan. En daarom loopt u nog op dit eigenste moment door het bos der blinde ongelovigen... :)
Jongens toch wat een diskussie over iets wit in hogere atomisch sferen.Gister naar de man in Black life op canvas gezien.Hij was oud,stoffig en zong bij momenten iets er neffe.Maar de man in Black had aan de schelde moeten wonen naast de Wannes want voor mij is J.R Cash ne grote.Spijtig dat hij geen zwart Album heeft laten persen.Dit had pas atomisch stof doen opwaaien.Gary
Dat laatste klopt zeker, Gary.
En Nathtalia? Is dat niet goed genoeg misschien?
Een reactie posten