zondag, september 04, 2005

The Rolling Stones : "A Bigger Bang"

Vrijdagavond kocht ik 'A Bigger Bang' en na één dag intensieve beluistering moet ik helaas toch besluiten dat dit niet het verhoopte meesterwerk is. 'Rough Justice' start lekker rockend en is zo’n song die beter wordt na iedere beluistering. Bij 'Let me down slow' treedt de verveling toch meteen al een beetje toe; het flauwe refreintje smeekt om meteen vergeten te worden. Ondanks wat goed gitaarwerk geraakt 'It Won’t Take Long' ook niet boven de middelmaat. Gelukkig volgt 'Rain Fall Down'; het betere stones-disco-danswerk dat verre familie lijkt te zijn van emotional rescue, overgoten met een modern stereo mc’s-sausje. Dan is het de beurt aan de fantastische single 'Steets of Love', met machtige glimmer twins achtergrondvocalen. Zo hoor ik het graag! 'Back of my hand' is een schitterend bluesnummer dat zo op ‘Exile on Main Street’ had kunnen staan. 'She Saw Me Coming' mag er zijn, zonder groots te wezen. 'Biggest mistake' is dan weer opgetrokken uit één groot cliché maar wordt toch nog enigszins gered door wat leuke backing vocals. Hierna volgt de beste song van de plaat; 'This Place Is Empty'; een hele lekkere ballad van Keith.. 'Oh No, Not You Again' is dan weer geen vette; wel veel lawaai maar weinig wol. Dan klinkt Dangerous Beauty een stuk spannender; vuile gitaren en heerlijk drumwerk van Charlie. Het meeslepende 'Laugh, I Nearly Died', briljant gezongen door Mick, is een nieuw hoogtepunt. 'Sweet Neo Con' is als het ware een euh… protestsong tegen Bush en consoorten, maar heeft daarbuiten weinig verdiensten. 'Look What The Cat Dragged in' drijft dan weer iets te onbeschaamd op een bekend INXS-riffje en verbrot aldus het feestje. De voorlaatste song 'Driving Too Fast' is helaas ook niet echt om naar huis te schrijven. Gelukkig eindigt de plaat toch nog in schoonheid dankzij het door Keith gezongen 'Infamy', waarop Mick wat leuk toeterwerk pleegt. Samengevat : A Bigger Bang bevat genoeg sterke momenten maar helaas ook wat missers en komt daarom niet in de buurt van meesterwerken als ‘Exile On Mainstreet’, ‘Sticky Fingers’ of ‘Some Girls’. De boodschap luidt dan ook : gebruik de skip-toets van uw cd-speler en geniet van de beste songs uit deze plaat. Kijk alvast uit naar de tournee die de Stones volgend jaar naar ons land zal brengen. Laat je immers niks wijsmaken: ze blijven live the greatest rock ’n roll band in the world.
Wat de Vlaamse kranten zeggen over deze plaat lees je hier.

Geen opmerkingen: