De herfst is nog maar pas begonnen en de ene goeie plaat na de andere valt ons te beurt. Zo ook komt de allernieuwste Neil Young met de ‘Prairie Wind’ aanwaaien. Het niveau van het absolute meesterwerk ‘Greendale’ uit 2003 haalt deze uitgave niet, wat niet betekent dat dit een matige plaat zou zijn. Integendeel zelfs. De opener ‘The Painter’, dat net zo goed op ‘Silver & Gold’ had kunnen staan, is Neil Young op z’n best. “Far From Home” staat bol van het speelplezier (honky tonk! blazers! Pedal steel & slide guitar!). De titelsong is dan weer een Dylanesk bluesnummer (cfr.: ‘Highlands’), opgevrolijkt door blazers en backing vocals, waaraan je al gauw auditief verslaafd geraakt. In het schone ‘Here For You’ wordt een geliefde gemist dat het een lieve lust is; welke zakdoek blijft hierbij droog? Young gaat verder de melancholische toer op in ‘This Old Guitar’ om daarna los te barsten in het vrolijke‘He Was The King’, een briljante ode aan –wie anders dan- Elvis. De plaat sluit af met ‘When God Made Me’, een gospelnummer dat smeekt naar een altaar en een plechtige schare koorzangers & -zangeressen. U kunt alvast beginnen oefenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten