Het was gisteren het vierde jaar op rij dat John Fogerty op Belgische bodem concerteerde. In wezen verschilde dit optreden niet zo erg veel van de drie andere. Ja, er werden een handvol songs gespeeld uit zijn nieuwste plaat 'Revival', John droeg voor één keer niet zijn vertrouwde ruitjeshemd en de microfoonstandaard was versierd met korenaren (brood des levens?), maar de sfeer en het grootste gedeelte van de setlist bleef identiek. Alleen een over het paard getilde azijnpisser kon dit gebrek aan variatie, t.o.v. vorige doortochten, echt erg vinden. Wie zijn neus ophaalt voor prachtsongs als 'Born On The Bayou', 'Who'll Stop The Rain', 'Down On The Corner', 'Hey Tonight', 'Fortunate Son', 'Proud Mary' of 'Bad Moon Rising' (om er maar enkele te noemen) moet dringend in therapie. Alleen al de intro van 'Green River' gaf mij meer kippenvel dan het verzwamelde werk van een doorsnee artiest. Dit jaar genoot ik echter het meest van iets minder bekende songs als 'Comin' Down The Road' en 'Keep On Chooglin' die de sfeer van CCR op Woodstock perfect opriepen. De sound van de Fogerty's gitaar in combinatie met 's mans machtige snauw blijft iets van het mooiste wat rock 'n'roll ooit heeft voortgebracht. Wie daar twee uur lang (28 songs!) mag van genieten, hoor je absoluut niet klagen. (REVIEW uit DS) (Meer foto's hier)vrijdag, juni 20, 2008
John Fogerty in Vorst
Het was gisteren het vierde jaar op rij dat John Fogerty op Belgische bodem concerteerde. In wezen verschilde dit optreden niet zo erg veel van de drie andere. Ja, er werden een handvol songs gespeeld uit zijn nieuwste plaat 'Revival', John droeg voor één keer niet zijn vertrouwde ruitjeshemd en de microfoonstandaard was versierd met korenaren (brood des levens?), maar de sfeer en het grootste gedeelte van de setlist bleef identiek. Alleen een over het paard getilde azijnpisser kon dit gebrek aan variatie, t.o.v. vorige doortochten, echt erg vinden. Wie zijn neus ophaalt voor prachtsongs als 'Born On The Bayou', 'Who'll Stop The Rain', 'Down On The Corner', 'Hey Tonight', 'Fortunate Son', 'Proud Mary' of 'Bad Moon Rising' (om er maar enkele te noemen) moet dringend in therapie. Alleen al de intro van 'Green River' gaf mij meer kippenvel dan het verzwamelde werk van een doorsnee artiest. Dit jaar genoot ik echter het meest van iets minder bekende songs als 'Comin' Down The Road' en 'Keep On Chooglin' die de sfeer van CCR op Woodstock perfect opriepen. De sound van de Fogerty's gitaar in combinatie met 's mans machtige snauw blijft iets van het mooiste wat rock 'n'roll ooit heeft voortgebracht. Wie daar twee uur lang (28 songs!) mag van genieten, hoor je absoluut niet klagen. (REVIEW uit DS) (Meer foto's hier)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Inderdaad, ik ben 42, niet meteen een generatiegenoot, maar ook in het tweede concert van Fogerty dat ik zag (na TW Classic vorig jaar) heeft hij opnieuw bewezen waarom hij een levende legende is. Jammer van die honderden lege stoeltjes bovenin maar de afwezigen hadden zeker ongelijk. Perfecte afwisseling van blues, country, onvervalste rock, trage, snelle, stille, luide songs. Zo zacht John aan zijn dochtertje en vrouw opgedragen liedjes vertolkte, zo hard en vooral indrukwekkend ging hij te keer in bvb. 'Down the Road' (fantastische gitaarsolo, waar menig hardrocker in spe nog wat van kan leren). Persoonlijk vond ik de reacties van het publiek heel lang heel lauw, maar ja (met alle respect) er waren dan ook heel veel 60+ers en vooral, zelfs de vele mensen rond mij die ik tijdens de songs al te vaak onbeweeglijk zag blijven zitten, zeiden meteen na afloop 'Wat een fantastisch concert!'. Tja, ieder geniet uiteraard op zijn eigen manier. John, you were great. Thank you for you music! En als hij al die nummers die hij al voor de zoveel honderdste keer moet spelen kotsbeu zou zijn, kan hij het toch heel goed verbergen :0) Zelf zei hij plots: "You know what, I like my job" Het was te merken
Stom, stom, stom. In mijn vorig mailtje schreef ik over de gitaarsolo in 'Down the Road' terwijl ik eigenlijk Ramble Tamble bedoelde....
Bedankt voor je reactie. Heel herkenbaar wat je schrijft. Rock On.
Een reactie posten