De koude wintermaand januari doet een mens al eens verlangen naar de zon. Daarom alleen al vonden wij het zaterdagavond een goed idee om onze ziel te verwarmen aan de traditionele Cubaanse muziek, gebracht door topmuzikanten binnen het genre.‘Live From Buena Vista’ stond er vet gedrukt op de affiche en daarmee bedoelde men dat de muzikanten van The Havana Lounge allen importproducten zijn uit de legendarische wijk in Havana met dezelfde naam. Deze staat zowat synoniem voor al het goede van de Cubaanse muziek. Maar ‘Buena Vista’ doet natuurlijk ook meteen denken aan die fameuze plaat uit 1997, gemaakt in samenwerking met Ry Cooder en aan de Wim Wenders film die erop volgde. Veel van de oude knarren (Rubén Gonzalez, Compay Segundo, Ibrahim Ferrer, …) die door dit project plots de status van wereldberoemdheid verwierven, gaven tijdens het vorige decennium de pijp (of was het de Cubaanse sigaar?) aan Maarten. Maar wie had gedacht dat daardoor de Cubaanse muziek terug in te vergetelheid zou belanden had het mis.
Een paar overlevenden van de Buena Vista Social Club verenigden zich met andere rasmuzikanten uit Havana’s musical quarter en trokken de wereld door onder de naam ‘The Havana Lounge’. Deze bezetting, bestaande uit een tien- tot twaalftal leden, toerde de wereld rond en kende vooral veel succes op het Europese vasteland. In 2007 stond dit gezelschap al eens eerder op de planken van de Ancienne Belgique en vele toeschouwers die toen aanwezig waren keerden vorige zaterdag vol verwachting terug naar Brusselse muziektempel nummer één om de vaandeldragers van de Cubaanse ‘Son’ opnieuw aan het werk te zien.
The Havana Lounge koos er dit keer voor om hun troefkaart ‘Chan Chan’ helemaal aan het begin van de set uit te spelen. Dit bleek achteraf zeker een goede keuze want het bracht meteen de good vibes in de uitverkochte zaal. Stilstaan bij deze muziek is nog steeds heel onnatuurlijk en de meeste toeschouwers gebruikten het klein beetje ruimte dat ze toebedeeld kregen om een klein danspasje te wagen of ze wiegden gewoon soepel mee met de muziek.
Buena Vista Soicial Club-veteraan Julio Alberto Fernandez, in smetteloos wit maatpak en met rode das, gaf tijdens het zingen zelf het goede voorbeeld. De souplesse van zijn stem was rechtevenredig met dat van zijn lichaam. Gezien zijn gevorderde leeftijd kon dit als prestatie al tellen. Net zoals de andere leden van dit gezelschap lijkt Julio Alberto vrij van artrose. Mooi ook om te zien hoe hij met priemende oogjes het vrouwelijk schoon op en voor het podium begluurde. Verder slaagde Fernandez erin het Brusselse publiek door middel van een snelcursus de cha cha cha aan te leren en ook in de slepende duetten met de zangeressen toonde hij zich een meester.
Maar niet alleen Fernandez stal de show zaterdagavond. Zangeres Teresa Garcia Caturla (onder meer bekend van The Afro Cuban All Stars) zong niet alleen fantastisch met haar soulvolle Spaanse stem, ze liet ook geen kans onbenut om haar publiek op de tonen van de Afrocubaanse ritmes op te zwepen en als het ware mee te zuigen in de muziek. Die duivelse Caturla biedt een spektakel op zich en is een lust om gade te slaan. Aan het einde van het concert gooide ze een kalebas met een kralennet telkens weer het publiek in en ving deze als een verbeterde versie van Stijn Stijnen telkens weer op. Ook dat was een prestatie!
De derde zangeres, de (relatief) jonge Maria Viktoria Rodriguez, wist verder ook te overtuigen. Met haar wendbare, loepzuivere stem en haar opzwepende danspasjes slaagde ze erin het publiek voor haar te winnen. Naast de gezongen nummers bestond het concert verder nog uit tal van instrumentale stukjes waarin de muzikanten zich schijnbaar moeiteloos in de spotlights konden werken. Zo onthouden we onder meer mooie improvisaties tussen de elektrische en akoestische (tres) gitarist. Daarnaast vingen we uitstapjes op naar ‘La Bamba’, ‘Samba Pa ti’, ‘The Pink Panther Theme’ en zelfs ’ Katinka’. Toen ook nog een flard ‘Sunshine Of Your Love’ (Cream) uit ’s mans elektrische gitaar ontsproot waanden we ons even verdwaald in dit muziekland.
Hoogtepunten van dit uitstekende concert zijn moeilijk te noemen, maar we onthouden vooral een onweerstaanbaar swingend ‘El Cuarto DeTula’ en een aangrijpend ‘Dos Gardenias’ (gezongen door Fernandez).
Het publiek riep The Havana Lounge nog tweemaal terug en in de bissen trakteerden dit schitterende ensemble ons nog op een sfeervol ‘Guantanamera’ om daarna te eindigen met een ultiem afscheidslied. Met een mooie en vooral warme herinnering rijker kliefden we ons daarna door de Brusselse winternacht terwijl we een krachtig ‘Arriba!’ slechts nauwelijks konden onderdrukken. (Meer foto's)
