zaterdag, februari 14, 2009

Sammy Walker - 'Misfit Scarecrow'

Hoe zou Woody Guthrie klinken en vooral waarover zou hij zingen indien hij nu nog in leven was? Wie naar ‘Misfit Scarecrow’ van Sammy Walker luistert, komt dicht bij het waarschijnlijke antwoord. Geloof me, niemand (niet Dylan, niet Prine, niet Springsteen), vertegenwoordigt anno 2009 beter de muzikale erfenis van Guthrie en bij uitbreiding deze van de hele folk revival scene, dan de genaamde Sammy Walker. En toch is deze Walker geen imitator of een flauwe opportunist, maar in tegendeel zelf a true original, die de folk scene van de ‘60ties en ‘70ties van nabij heeft meegemaakt. Voor hetzelfde geld zou men deze plaat de beste Dylanplaat in jaren kunnen noemen, ook al is deze niet door Dylan himself gemaakt. Sammy Walker, afkomstig uit Georgia en nu residerend in North Carolina, werd muzikaal grootgebracht in de wereld van coffeehuizen en bars. Hij nam in de seventies enkele platen op voor Folkways en Warner Brothers, nadat niemand minder dan Phil Ochs hem aan een platencontract had geholpen. Misschien herinnert u zich wel zijn ‘Song For Patty’, dat zo op Dylan’s ‘The Times Are A-changin’ ‘ had kunnen staan. Of misschien hebt u in uw oude platenkast nog wel een exemplaar zitten van Sammy’s titelloze debuut-LP uit 1976? Zo niet is de kans dat u deze bijzondere artiest helemaal gemist hebt zeer groot. In de jaren ’80 leek de man plots van de aardbodem verdwenen. Begin jaren ‘90 verschenen nog een tweetal platen van hem, maar deze werden zo slecht verdeeld dat er nauwelijks iemand iets van merkte. Nu, veertien jaar na zijn laatste release, brengt de singer-songwriter ‘Misfit Scarecrow’ uit en dit is, dames en heren, een meesterwerk! In de liner notes verontschuldigt Walker zich enigszins voor zijn lange afwezigheid, stellende dat hij zichzelf steeds als een eenzaat gevoeld heeft die niet in staat bleek zich aan te passen aan de hoge eisen van de muziekindustrie, waarmee hij niets te maken wilde hebben. De muziek die hij meer dan dertig jaar geleden maakte, maakt hij nu nog steeds maar dan over andere onderwerpen, want als Walker in iets uitblinkt ,is het wel in het schrijven en zingen van ‘topical songs’. Sammy zelf speelt gitaar, piano, mondharmonica en als het moet zelfs een stukje banjo en wordt ,zo nu en dan, nog extra begeleid door zijn vriend Tony Williamson, die de boel wat opfleurt met wat aangename streepjes mandoline. oogtepunten vernoemen op deze plaat is moeilijk omdat de collectie van 16 songs (waarvan er 14 zelfgeschreven werden) geen enkel zwak nummer bevat. De sociale schets ‘Crazy Billy’ over een dorpsidioot die op een eenzame hotelkamer leeft, doet wat denken aan vintage John Prine, al is de mondharmonica aan het eind wel weer 100 % Dylan. Op ‘Another Sad Song About You’ is het miserie troef: ‘My mama she’s got cancer / she gave it such a battle before she died/ And Daddy he found comfort / In the bottle he no longer has to hide’. Op de titelsong ‘Misfit Scarecrow’, een soort countryblues, begeleidt Walker zichzelf op de banjo en zou je zweren dat je met Pete Seeger te doen hebt. ‘And The Mississippi Delta Cried’ vertelt het droeve verhaal van de moord op de zwarte jongen Emmett Till, die meer dan een halve eeuw geleden gepleegd werd. Waarom Walker deze gebeurtenis oprakelt, vertelt hij ook in de song: ‘Hatred and injustice still linger on today / If we choose to forget the past / The devil's let out to play’. Maar wie nu denkt dat Walker alleen in het verleden graaft heeft het ook mis. ‘In The Year Twenty-o-Four’ zingt de zanger over de grote Tsunami van 2004, in dezelfde stijl en met dezelfde intensiteit als Woody Guthrie dat ooit deed in zijn Dust Bowl Ballads. En in ‘If Jesus Don’t Show’ haalt Sammy uit naar de mensen die de global warming enkel zien als het welgekomen voorspel van het langverwachte laatste oordeel. Afsluiten doet Sammy Walker in schoonheid met de ironische countryblues ‘Someday I’m Gonna Rock And Roll’, waar zelfs Dylan, qua zelfspot , iets van kan leren. Als er trouwens ooit een Grammy categorie ‘Beste Bob Dylan Plaat, Niet Opgenomen Door De Man Zelf’ in het leven wordt geroepen, is deze Sammy Walker torenhoog favoriet. U leest het, we zijn niet een klein beetje enthousiast. Wie ook maar een beetje Guthrie, Seeger, of Dylan in het hart draagt, kan niet om deze plaat heen. Verplichte aanschaf.

4 opmerkingen:

Woodyrat zei

volledig akkoord ... verplichte aanschaf!

Peerke zei

Eentje voor het lijstje van "te zoeken plaatjes". Bedankt voor de tip.

Peerke zei

Eentje voor het lijstje van "te zoeken plaatjes". Bedankt voor de tip.

Kasper zei

Ja, bedankt voor deze tip. Er is verrassend weinig over de man te vinden op het web.