Nooit een festival gezien waar één generatie zo sterk het publiek kleurde als op Sinner's Day in Hasselt. Zo'n tien duizend in het zwart geklede mannen en vrouwen, bijna allen veertigers, haalden hun hartje op bij de muziek van de de jaren '80. Op het podium gaven enkele helden van de No Future Generation het beste van zichzelf. Enkele artiesten deden dit voor het eerst sinds lange tijd en stelden vast dat de belangstelling groot was. De Britse oerpunkers van UK Subs zagen er wat pathetisch uit, maar zanger Charlie Harper wist er wel nog een stevig 'New York State Police' uit te persen. Veel interessanter was echter het optreden dat Jah Wobble in de Club bracht. De voormalige PIL-bassist die bekend staat om zijn diepe, door merg en been dreunende basgrooves, bracht een zeer gevarieerd concert met uitstapjes naar reggae, dub en Oosterse muziek. Twee van zijn muzikanten waren Japanners, getooid in traditionele klederdracht. En toegegeven die festival kon toch wat (meer) kleur gebruiken...Daarna zouden we even ons licht opsteken bij Marky Ramones Blitzkrieg, het hobbygroepje van de voormalige Ramones drummer, maar moesten al snel vaststellen dat dit slechts het niveau haalde van een middelmatige coverband. Neen, dan liever 'Arbeid Adelt!', begin jaren '80 één van de meest avant garde groepen uit het Nederlandstalige taalgebied, die in originele bezetting hun muzikale erfgoed wisten op te poetsen tot iets wat ook vandaag nog speciaal klonk. Toegegeven, het vroeg om enige mentale inspanning om in Marcel Vanthilt niet te bekende TV-presentator te herkennen maar deze als de enige echte, uit zijn as herrezen, Max Alexander (Vanthilt's pseudoniem in AA!) te beschouwen. Maar eenmaal deze klip genomen, klonken de oude nummers uit 'Jonge Helden' (1983) best spannend. We onthouden vooral pakkende versies van 'Capita Selecta' en 'De Man Die Alles Noteert' als hoogtepunten. Daarna kon het nieuwe nummer 'Half Vijf' en het onverslijtbare 'De Dag Dat Het Zonlicht Niet Meer Scheen' ons zeker ook nog bekoren.
De Belgische punkgroep The Kids, met de onvermoeibare Ludo Mariman als opperhoofd, gaf een sterke set weg waarin topnummers 'Fascist Cops' en 'There Will Be No Next Time' niet ontbraken. Daarna was het de beurt aan de meer gepolijste eightiesband 'Heaven 17'. Zanger Glenn Gregory deed zijn uiterste best om het publiek te charmeren maar slaagde daar slechts in toen hij zijn megahit 'Temptation' in de strijd wierp. Het optreden van 'The Fall' zagen we maar gedeeltelijk maar toch stelten we vast dat deze groep het winst water bij de wijn schonk. Ze klonken nog even compromisloos dan weleer en dit bedoelen we als een compliment.
Heel erg leuk was het concert van Marc Almond, de voormalige zanger van Soft Cell, die zich als een theatrale supernicht over het podium bewoog. Eindelijk ook nog eens iemand die hedendaags materiaal, afkomstig uit zijn schitterend splinternieuw album 'Variety', kon voorstellen. Daarin waren de New Wave invloeden slechts weinig voelbaar maar de folky, varieté-achtige muziek klonk als een verademing. The Selecter, jarenlang op non-actief gezet, herrees in Hasselt als een fantastische ska-band. Het originele zangduo Pauline Black en Arthur "Gaps" Hendrickson zweepten het publiek op dat zich al dansend totaal wist uit te leven op hitjes als 'Missing Words' en vooral het onverslijtbare 'On My Radio'.
Even later ontgoochelde barbie from hell Nina Hagen door vooral Engelse covers te brengen van nummers als 'Riders On The Storm' en erger nog 'One of Us' waaruit alle kracht verdwenen was. The Psychedelic Furs moesten we helaas missen om op tijd te zijn voor hoofdact Echo & The Bunnymen. De Liverpudlians maakten hun positie als hoofdact waar door de combinatie van sterke versies van hun oude hits ('The Cutter', 'Bring On The Dancing Horse', 'Lips Like Sugar', The Killing Moon') en nieuwe nummers als het ijzersterke 'Think I Need It Too'.
Al bij al beleefden we vele leuke momenten op 'Sinner's Day' en kijken we nu al uit naar de Line Up voor de volgende editie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten