Zalige Emmylou Harris in Brussel

Het Paleis voor Schone Kunsten was niet helemaal uitverkocht gisteren voor het concert van Emmylou Harris. Wel verwonderlijk, gezien het feit dat The Queen of Country net één van haar allerbeste platen (All I Intented To Be) uit haar lange carrière had uitgebracht. Omstreeks 21u00 startte Emmylou met een toepasselijk ‘Here I Am’, dat jammer genoeg nog niet helemaal uit de verf kwam. Dat was ook het geval voor ‘Orphan Girl’ en ‘My Songbird’; niet slecht maar we wisten dat de Amerikaanse Engel beter kon. Het eerste nummer dat meteen goed zat was het van Gram Parsons geleende ‘Return Of The Grievous Angel’. Dit soort muziek deed ons dromen over Amerikaanse roads and highways en alles wat daar te beleven valt. De verwijzingen naar Elvis in de tekstregels deden ons nog meer dromen. De vijfkoppige band die Harris had meegebracht bestond enkel uit rasmuzikanten, waaronder stergitarist Colin Linden. Er volgde een rechttoe rechtaan cover van de Townes Van Zandtklassieker ’Pancho & Lefty’. Andere hoogtepunten waren het oersimpele, maar nog steeds efficiënte 'If I Could Only Win Your Love’, een knallend 'Born to Run’ en een diep snijdend 'Not Enough’. Na een staande ovatie verwende Mrs. Harris haar publiek met 'One Of These Days’ en nam tenslotte afscheid met 'When We’re Gone Long Gone’. Misschien niet het allerbeste concert dat ik ooit van Emmylou Harris zag, maar toch eentje om te koesteren.

(Meer foto's)

Van Himst en Mulder Revisited

Het Vlaams-Nederlands Huis 'deBuren' organiseerde gisteren een praatavond met ex-voetballers Paul Van Himst en Jan Mulder. Beiden speelden in hetzelfde team tijdens de gouden jaren van RSC Anderlecht. Na al die jaren genoten ze nog steeds van elkaars aanwezigheid en dit leverde interessante anekdotes op. Mulder is een man naar mijn hart: hij is intelligent, heeft een groot gevoel voor humor en bezit tegelijk een filosofische ingesteldheid. Het is een man die out-of-the-box durft te denken en zijn meningen met bezieling kan verwoorden. Vorige week las ik dit krachtige interview met hem in De Standaard. (Meer foto's)

Happy Birthday Leonard Cohen

Ter ere van Leonard Cohen die vandaag 74 wordt. Het clipje laat oa Cohen zien bij zijn terugkeer naar het Griekse eiland Hydra in de jaren 80.

Richard Wright Tribute (1943-2008)

Pink Floyd toetsenist Richard Wright overleed vandaag aan kanker. Hij was onder meer de auteur van dit prachtige 'The Great Gig In The Sky'.

Open Monumentendag

Het is weer Open Monumentendag. Thema dit jaar is de 20ste eeuw. Zoals te verwachten sta ik vandaag (van 10u00 tot 18u00) op post aan mijn geliefde monument; de Zichemse Maagdentoren. Onze Vzw Red de Maagdentoren zoemt in op de geschiedenis van dit uniek stukje Vlaams erfgoed tijdens de vorige eeuw. Rondleidingen om 10u30, 14u00 en 16u00. Meer info. Iedereen van harte welkom.

5 jaar geleden overleed Johnny Cash

Shaketown eert Johnny met een heerlijk fragment waar twee muzikale grootheden mekaar ontmoeten: Cash & Armstrong.

Dreamin' of You (Bob Dylan)

De nieuwste Dylansong is een outtake uit 'Time Out of Mind' (1997), maar klinkt alvast fantastisch. Over enkele weken verschijnt 'Tell Tale Signs - The Bootleg series N° 8'.

Stray Cats nemen afscheid in Brussel

Het afscheidsconcert van The Stray Cats in de AB was al maandenlang uitverkocht. Iedereen voor wie 'Old School Rock'n'Roll' nog iets betekende wilde deze koningen van de Rockabilly toch nog eens een laatste keer live aan het werk zien. (Dank aan Gary voor de kaart!)
Hot Rod Lincoln werd als voorprogramma geserveerd. Hun schitterende gitarist Buzz Campbell was alvast een ontdekking. Omstreeks kwart voor negen verschenen The Cats op het podium en trapten af met 'Rumble in Brighton'. Het werd meteen duidelijk dat het publiek er een feestje van wilde maken: daverend applaus en gebalde vuisten in de lucht. Brian Setzer, die er in zijn grijze pak een beetje uitzag als een quizmaster op de VTM (maar dan met een vetkuif), genoot zichtbaar van de Brusselse adoratie. Ook hij wilde graag feestvieren en toen wat later enkele heethoofden in het publiek met mekaar op de vuist dreigden te gaan, repte Brian zich om deze Boys tot bedaren te brengen. Het moest plezant blijven. Ondertussen waren The Cats begonnen hun troefkaarten uit te spelen: 'Stray Cat Strut', 'Runaway Boys' en een massaal meegebrulde versie van 'Gene & Eddie'. Bassist Lee Rocker trok zijn instrument bijna aan flarden en de charismatische Jim Slim Phanton (zowat de vleesgeworden Phil Ijzerdraad) gaf er als vanouds een ferme lap op. Het publiek kreeg wat het verwacht had: 'Sexy + 17', 'Fishnet Stockings' en natuurlijk het onvermijdelijke 'Rock This Town' in XL-versie. We voelden ons allemaal terug 18, al was het maar voor een moment (grijns). De verdwaalde katten kwamen na fel aandringen van de Brusselse aanhang nog tweemaal terug en sloten uiteindelijk (definitief?) af met een fel gesmaakt 'Something Else'. Meer dan anderhalf uur lang speelden Brian, Lee en Jim met de energie alsof het de allerlaatste keer was. Maybe The Last Time, I Don't Know. Misschien zouden meer groepen dit ooit eens moeten proberen... (Meer foto's)

Een mooie Memorial Van Damme

Gisteren met zoon Jesse de Memorial Van Damme bezocht. Tia sprong hoog, Kim won en nam afscheid, maar het absolute spektakel kwam toch wel van showman Usain Bolt, het spurtwonder die in de 100 m zijn landgenoot Asafa Powell klopte in een scherpe tijd (9, 77).

Cool

In oorsprong maakten woorden als “hip,” “cool,” “man,” “cat,” of “dig” deel uit van het specifieke muzikale jargon binnen de jazzcultuur. Later werden deze uitdrukkingen door zowat iedereen geadopteerd. Lees meer hierover.

Paperback Writer

Vraag: Welke titel van een Frans kinderliedje zingen John & George als Backingvocals op 'Paperback Writer' (duidelijk te zien op 1:45)?