Willie Nelson: Werelderfgoed!

Ik heb zelden meer uitgekeken naar een concert als dat van gisterenavond: Willie Nelson in de Elisabethzaal van Antwerpen. De countrylegende is de 75 al voorbij en ik had nooit durven hopen deze 'True Original American' ooit nog eens live te mogen meemaken. Willie Nelson & band (waaronder zijn zus Bobbie aan de piano) trapten af met 'Whiskey River', één van mijn favoriete Nelsonsongs, maar het was duidelijk dat Willie's (bio)diesel na een paar nummers pas echt flink op dreef geraakte. Wat later volgde een medley 'Funny How Time Slips Away - Crazy - Nightlife'; bijzonder goed gezongen en met Willie die enkele knappe jazzy solo's uit zijn oude gitaar sleurde. Die onafscheidelijke, bijna rotversleten gitaar van Nelson, bekend onder het troetelnaampje 'Trigger', vertoont al geruime tijd een flink gat in de klankkast, maar Willie weigert ze af te danken. Dat is ook voor niets nodig als men hoort welke indrukwekkende klanken onze held er nog uitkrijgt. Willie Nelson is niet alleen een geniale songwriter & performer, hij is ook een gitaarvirtuoos. Nelson geselde zijn arme instrument alsof het een SM-object was. Het concert dwarrelde ondertussen verder van het ene hoogtepunt naar het andere; een aan de ribben plakkende versie van 'Always On My Mind', fijne versies van oa 'On The Road Again', 'Will The Circle Be Unbroken' en 'Good Hearted Woman'. Er volgden verder nog twee nummers van zijn laatste plaat: het hilarische 'You don't think it's funny anymore' en het briljante 'Over You Again' (kippenvelmoment van de avond). Na een gesmaakte bisronde en een staande ovatie schudde Willie ons nog de hand en zorgde hij voor een uitgebreide signeersessie vanop het podium. De muziek die Willie Nelson nu al verschillende decennia lang maakt is ondertussen klaar om tot werelderfgoed te worden verheven. Dit erfgoed behoort immers tot het allerbeste wat de Verenigde Staten ooit heeft voortgebracht. Vergeet Obama en Clinton: Willie Nelson for President!
(Meer foto's hier)