
Opener ‘Someday’ zit vanaf de eerste noot goed en doet aan een relaxte Neil Young denken. In het aanstekelijke ‘Two Cents’ smeekt Kim ‘put lace over me when I’m gone; we zullen het onthouden, maar gelukkig is het nog niet zover. ‘Chelsea’s Calling’ is een traag voortglijdende, zomerse song die Scott voor zijn rekening neemt, met mooie backings van Kim daar bovenop. De Amélie Poulain-achtige accordeon en de door een stemvervormer gegooide zangstem van Kim maken van ‘Falling’ een spookachtig walsje, dat elke keer meer weet te bekoren. ‘The Clothes I Once Wore’ blinkt vooral uit door de verstrengelende stemmen van het tweetal. En zo valt er over elke song op deze plaat wel iets moois te vertellen. Negen van de elf songs componeerde het echtpaar zelf en daar zit geen enkele misser bij, een prestatie die toch kan tellen. Kim, Scott & Co weten op ‘Sweet As Port’ traditionele en persoonlijke elementen te vermengen tot een eigen alternatief folk- en countrygeluid. ‘Waar rook is, is vuur’ hebben ze ons altijd geleerd en dat geldt zeker ook voor The Smoking Flowers, die zich hopelijk nog lang aan het spirituele vuur mogen laven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten