Deep Purple pleziert jong en oud in de Lotto Arena

In 2008 leverde het vijftal nog een gesmaakt optreden op de Tiense Grote Markt en aan hun succes lijkt blijkbaar geen einde te komen. Deep Purple slaagde er ook nu weer in om de Lotto Arena in Merksem helemaal uit te verkopen. Een klein sociologisch onderzoek onder de aanwezigen zou interessant materiaal kunnen opleveren. We merkten fans op uit zowat alle leeftijdscategorieën en van allerlei pluimage: jonge tieners met metallica t-shirts, heren in kostuum, oude boskabouters met uitgerafelde baarden, woeste bosnimfen, mensen met veel haar en mensen zonder één haar, Nederlanders, Duitsers, Fransen… Wat een allegaartje!
De sympathieke Gentse groep The Vipers mocht de avond openen en deden dat door middel van enkele gesmaakte covers. Om hun groepsnaam wat aanschouwelijk voor te stelen lagen er een paar groene Ikea slangen op het podium gedrapeerd. De band opende met een stevig ‘Roadhouse Blues’, gevolgd door een denderend ‘Hard To Handle’ (Black Crowes). Opperslang Georges Bracke zag dat het goed was maar bleef wat op de achtergrond. Met Pieter Minne heeft de groep een prima gitarist in de rangen die toch wel de aandacht weet te trekken. Na een ferm ‘Almost Cut My Hair’ vonden wij de cover van ‘Helter Skelter’ het hoogtepunt van hun set.
Om negen uur stipt openden de Purperen Hardrockmeesters meteen fantastisch met het onverslijtbare ‘Highway Star’. Gillan is op zijn 64ste nog steeds goed bij stem. Met dichtgeknepen ogen perst hij zijn typische gilletjes eruit. De hoge noten haalt hij niet altijd meer, maar hij blijft overtuigen op karakter. Aandoenlijk hoe de zanger (steeds op blote voeten) zich amuseert op het podium.
Met het volgende nummer ‘Things I Never Said’, uit hun laatste studioplaat van 2005, bewees de groep niet gekomen te zijn om enkel hun grootste hits uit de jaren ’70 af te dreunen. Later volgde ook nog “The Well Dressed” en de titelsong ‘Rapture Of The Deep” als recent werk. En hoorden we daar Ian Gillan niet verkondigen dat de band in februari een nieuwe plaat gaat uitbrengen? Deep Purple helemaal afschilderen als een retro-act klopt dus niet, al ligt het belang van de groep natuurlijk wel in het verleden. Als pioniers van de hardrock effenden ze de baan voor de metalgroepen die pas later zouden ontstaan. Hun invloed op de ‘harde’muziek van vandaag is overduidelijk.
Het bluesy ‘Maybe I’m A Leo’ en vooral ‘Strange Kind Of Woman’ verwezen naar hun roemrijke verleden. Als de band op dreef is zorgen ze nog steeds voor magie. De zware bastonen van Roger Glover en de mokerslagen van Ian Paice vormen het fundament waarop Don Airey en supergitarist Steve Morse kunnen vlinderen. Dat deze laatste door allerlei gitaarmagazines meermaals verkozen werd tot meest veelzijdige gitarist illustreerde de man tijdens zijn vele adembenemende solo’s. Net als bij alle andere groepsleden valt ook bij hem het speelplezier op. Hij laat zijn gitaar snerpen, snijden, janken of fluiten dat het een lieve lust is. Breed glimlachend communiceert hij met het publiek, knipoogt naar de voorste rijen of steekt een duim op. Voor wie dit nog kan opbrengen, ondanks het zware tourprogramma, nemen we graag onze spreekwoordelijke hoed af.
De groep speelde ook enkele tragere nummers: het obscure ‘Wasted Sunsets’ uit de jaren ’80 en ‘Sometimes I Feel Like Screaming’ (uit de 90ties), voorafgegaan door een mooie Morse solo, zorgden voor de nodige rustpunten in de set.
De finale was, wat had u gedacht, ook nu weer schitterend. ‘Space Truckin’’ deed de Lotto Arena op zijn grondvesten daveren. ‘Smoke On The Water’, drijvend op de bekende, bijna belachelijk eenvoudige gitaarriff, blijft onweerstaanbaar en veranderde het publiek in een kolkende mensenzee. Nog nooit zoveel mensen tegelijk luchtgitaar zien spelen, moeten wij eerlijk bekennen. Jong en oud genoten met volle teugen, dit was hét moment waarop generaties mekaar omarmden.
In de bissen volgden nog het oeroude ‘Hush’, een denderende bassolo van Roger Glover en het massaal meegebrulde ‘Black Night’. Mokerslagen om U tegen te zeggen. En wat zeggen wij nu? Bedankt, heren van Deep Purple, het was weer genieten op de purperen hei!
(Meer foto's)