Lalalover: van alle ritmes thuis

Het voordeel van de zomermaanden is dat allerlei plaatselijke muziekfestivalletjes die meestal gratis toegankelijk zijn in Vlaanderen steeds meer mensen naar buiten lokken. Nadeel is dat een flink deel van deze mensen nauwelijks in muziek geïnteresseerd zijn. Een mooi voorbeeld hiervan was ‘Toernee Generale’ in Anderlecht. De Brusselse gemeente mag dan wel een grote naam zijn in het Belgische voetbal, het nationaal centrum van de rock ‘n’ roll is het zeker niet.
Frontman Tom Kestens had nog wel een T-shirt aangetrokken met daarop in vette letters ‘It’s NOT only Rock’n’Roll!”, (verwjzend naar de gelijknamige tentoonstelling in Bozar het voorbije jaar), maar ook dit mocht aanvankelijk niet baten om de aanwezigen dichter naar het podium te lokken. De toog en de biertafels blijven nu eenmaal een grotere aantrekkingskracht uitstralen op Brusselaars en Vlamingen, een feit waar we nu eenmaal zullen moeten mee leren leven. Maar ook een schande want de muziek die Lalalover brengt is pure klasse, die eenieders onverdeelde aandacht verdient.
Deze groep bracht vorig jaar hun tweede juweeltje op rij, genaamd ‘The Runner’ uit. Hieruit werd al vroeg in de set ‘Rebel Blood’ opgediept, dat met een onweerstaanbaar 'do-do-doo'-zangkoortje de aanwezigen probeerde aan te zetten om de dansspieren los te gooien. De beste Anderlechtse rebellen durfden wat met hun kont te wiegen of probeerden al eens een kniebuiging uit, maar daar bleef het helaas ook bij.
Een tweede aanzet om het publiek in beweging te brengen gebeurde met het alom bekende ‘Troubles & Fights’, waarin Tom Kestens, als ode aan de King of Pop, het bekende ‘Ma ma se, ma ma sa, ma ma coo sa’ stukje (uit ‘Wanna Be Starting Something’) verwerkte en de mensen vroeg om dit luidkeels mee te zingen, zodat Michael het hierboven zou horen. Tom deed er nog een persoonlijke variatie van een moonwalk bovenop. Aan coole moves ontbreekt het deze frontman trouwens niet, zalig om de man op het podium te zien dansen.
‘Wat is het hier warm, kan iemand aub de airco eens aanzetten? ‘ grapte Kestens, maar de groene jongen bedacht zich al gauw, ‘toch maar niet doen, slecht voor het milieu’. Dus verwisselde de zanger maar gauw even van hemdje en trok, op Anderlechtse bodem, een shirt van FC Barcelona aan.
De knappe single ‘A Woman Saves a Man’ slaagde erin een deel van het publiek aan te zetten tot enig ritmisch handengeklap. Daarna droeg Tom de droeve lyrics van het mooie ‘Step Out Of The Dark’ op aan collega Yasmine. Vanaf ‘Candy’ traden drie muzikanten met blazers naar voren die de muziek nog eens een extra boost gaven.
Dit Lalalover XL bleef soul, funk, rock, jazz, rhythm & blues en alle andere mogelijke dansritmes combineren tot een swingend geheel waar we nooit genoeg van kregen. In ‘The One’, een uitstapje naar hip hop, nam Kestens de rap-passage voor eigen rekening en ‘Love At First Sight’ bleef in een ietwat hernieuwde versie ook weer stevig overeind.
Tenslotte trakteerde de band op een lange versie van ‘The Revelation’, deze aan Marvin Gayle opgedragen song blijft nog steeds het meest groovy thang dat in de 21ste eeuw binnen onze landsgrenzen is gemaakt. Tijdens dit nummer was er als vanouds voldoende ruimte voor fijne solo’s van groepsleden Ben Van Camp (gitaar), Olaf Janssens (Keyboards), Sjang Coenen (bas) en Koen Lieckens (drums). De band sloot af met een lekker ‘Get Your Act Together’. Als slot willen we graag nog meegeven dat Lalalover één van de beste acts op de Belgische bodem blijft. Ga dat zien!
(Meer foto's)