Tweemaal had ik het geluk Simon Vinkenoog te ontmoeten. Een eerste keer op de 25ste Nacht van de Poëzie in Aarschot en de laatste keer op 17 december van vorig jaar, toen hij in de Passa Porta te Brussel zijn verzamelde werk voorstelde.Het bericht van zijn overlijden stemt me droef. Sinds jaren heb ik grote bewondering voor deze bijzondere Nederlandse dichter en de laatste maanden volgde ik zijn blog bijna dagelijks op het internet. Simon, de dromer, de spraakwaterval, de kritische geest, de fantast, de levenskunstenaar, de dichter.... ik zal hem blijvend missen.
(Hier nog enkele foto's die ik van hem maakte)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten