Terwijl miljoenen kijkers vol spanning de voetbalthriller Duitsland-Spanje volgden, bood de Ancienne Belgique de culturele meerwaardezoekers een schitterend alternatief in de vorm van een concert van de Latijnse superster Caetana Veloso, een beroemde Braziliaan als het ware , die –voor één keer- zelfs geen voetbalvedette hoefde te zijn.
Veloso hoeft nauwelijks voorgesteld te worden. Zijn status ligt in Latijns-Amerika even hoog als die van zijn leeftijdsgenoten Paul McCartney of Bob Dylan in de rest van de wereld. Hij mag tot op de dag van vandaag beschouwd worden als één van de meest populaire en invloedrijke songschrijvers en zangers van het Zuid-Amerikaanse continent. Ook als linkse intellectueel die zich fel keerde tegen de dictatuur die tot midden de jaren tachtig heerste in Brazilië is Caetana Veloso genoegzaam bekend.
De laatste jaren trad de zanger met de regelmaat van de klok op in ons land. Het allereerste concert dat we van hem zagen in een uitverkocht Paleis voor Schone Kunsten zullen we nooit vergeten en ook het optreden van 2007 in dezelfde Ancienne Belgique waarin hij veel Engelstalige covers bracht is ons flink bijgebleven.
Deze keer trad de Braziliaanse nachtegaal aan met een heuse rockband bestaande uit drie jonge muzikanten: Pedro Sá (gitaar), Ricardo Dias Gomes ( Bas/Keyboards) en Marcelo Callada (drums). Gezien het leeftijdsverschil (Caetana moet ogeveer even oud zijn als de drie samen) leek het er een beetje op dat er een hippe universiteitsprof vergezeld van enkele van zijn studenten op het podium stond. Dit gevoel werd nog wat versterkt door een grote deltavlieger die als een soort versiering op de planken stond en de drummer helemaal overvleugelde. Muzikaal hoefden we ons echter weinig zorgen te maken want alles viel vanaf de eerste noot mooi in zijn plooi.
De stevige samba “A Voz Do Morto” (Stem uit de Dode) deed dienst als ideale opener. Met dit nummer stuurde de zanger een hoopvolle boodschap uit (Ik ben moedig / Ik ben de samba / De stem van de doden / Achter de muur / De tijd voor alles / Wereldvrede / In de glorie!) die door het publiek meteen werd opgepikt.
Er volgden meer songs met de samba als onderliggend ritme, maar creatieve geest Pedro Sá voegde af en toe ook wat dissonante klanken toe met zijn gitaar. Hij beschikte tevens over een groot arsenaal pedaaltjes die hij naar hartenlust wist te gebruiken. Soms speelde de band zelfs echt hard en dachten we even aan omschrijvingen als samba metal of samba punk. Maar gelukkig liep het niet zo’n vaart.
Tijdens ‘Perdue’ kreeg Veloso alle kansen om zijn gouden falsetstem, toch zeker één van zijn handelsmerken, te gebruiken. Wat later volgde het enige Engelstalige nummer uit de set, daterend uit 1971 toen Veloso in Londen resideerde : “Maria Bethânia”, tevens opgedragen aan de zus van Caetana met dezelfde naam. De heerlijke song ‘Irene’ volgde en ontpopte zich tot een meezingmoment voor iedereen die het Portugees machtig was. Het Spaanse “Volver’ was een ander pareltje dat de zanger uit zijn mouw schudde. Zijn verbodenheid met de Spanjaarden zou later nog blijken toen hij enthousiast de einduitslag van de halve finalewedstrijd de zaal toeschreeuwde.
Dat Caetana Veloso nog steeds zijn politiek engagement niet verloren heeft moest blijken uit het dreigende “Base de Guantánamo” (uit zijn jongste plaat ‘Zii e Zie’). Daarna bracht de Braziliaan nog enkele heerlijke Bossa Nova nummers solo op de akoestische gitaar, waardoor de Ancienne Belgique stilaan veranderde in een Tropicalia Tempel. Zeker als daar nog wat extra sambaritmes op volgden.
Na een optreden dat bijna twee uur duurde bedankte de artiest tijdens de bisnummers nog met het zomerse “A Luz de Tieta” dat opnieuw flink werd meegezongen en nam dan als een tevreden man afscheid. Pogingen om de zanger daarna nog terug op het podium te lokken mislukten, al bleef het Brusselse publiek minutenlang schreeuwen om meer.
Buitengekomen merkten we hoe onze hoofdstad stormenderhand ingenomen werd door feestende Spaanse voetbalsupporters. Muzikaal had echter Brazilië al lang gewonnen. (Meer Foto's)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten